#3.Durometer Hardheidsbepaling |
Veel hardheidstest-methodes gebruiken de blijvende vervorming op het te meten
materiaal om de hardheidswaarde te bepalen (Rockwell,Vickers,Brinell enz) |
Bij de Durometer testmethode wordt het materiaal niet blijvend vervormd.
Het testmateriaal is elastisch en de beweging van de meetstift geeft geen vaste maat. |
Een Durometer meet de verhouding tussen twee standen van de drukstift tijdens de meting. |
De drukstift heeft een voordruk. (gespannen door middel van een veer)
De meting begint dus niet noodzakelijk wanneer de Durometer in aanraking met het materiaal wordt gebracht,
en de lezing is tijdsafhankelijk. |
|
De beweging van de drukstift wordt mechanisch, elektrisch of elektromechanisch omgezet
naar een analoge of digitale schaal die de relatieve Durometer hardheidswaarde weergeeft. |
De bepaling van de uiteindelijke hardheidswaarde gebeurt als volgt: |
Visueel wordt de lezing gedaan 1 seconde na het bewegen van de wijzer op de Durometer.
De wijzer begint slechts te bewegen na het overwinnen van de voordruk.
De einddruk is tijdsafhankelijk gemaakt. (1 seconde is algemeen gebruikelijk) |
In sommige gevallen wordt een tweede maximum indrukking als maat genomen voor de hardheidswaarde.
Het betreft hier de uiteindelijke maximum indrukking tot de drukstift stilstaat.
Hier dienen mechanismes met een sleepcoëfficient gebruikt worden, dwz trage beweging van de drukstift.
(zoals op meerdere mechanische Rockwell meettoestellen)
De noodzaak hiervan is echter praktisch terug te voeren naar Durometers met een
voordruk van 113 gram of kleiner. |
Electronisch uitgeruste toestellen zullen de nauwkeurigste metingen geven wegens het tijdsgebonden aspekt van de meting. |